Tengsl á milli mikillar líkamsfitu og illvígs krabbameins í blöðruhálskirtli
Alþjóðakrabbameinsrannsóknasjóðurinn gaf á síðasta ári út skýrslu, þar sem fram kemur að offita (líkamsþyngdarstuðull yfir 30) eykur líkur á ýmsum krabbameinum, þar á meðal langt gengnu krabbameini í blöðruhálskirtli.
Ný íslensk rannsókn, sem unnin var í samstarfi við Harvard háskóla, sýnir fram á tengsl milli mikillar líkamsfitu og illvígs krabbameins í blöðruhálskirtli. Í rannsókninni var stuðst við gögn frá Hjartavernd og Krabbameinsskrá. Rannsóknin var birt í tímaritinu Cancer og New York Times gerði rannsóknina að umfjöllunarefni.
„Eftir okkar bestu vitund þá er þetta fyrsta rannsóknin sem skoðar á framsýnan hátt áhrif mikillar fitusöfnunar á mismunandi stöðum í líkamanum á krabbameinsáhættu í blöðruhálskirtli. Það sýnir sig að mikil kvið- og lærafita tengist illvígu krabbameini í blöðruhálskirtli,“ segir dr. Jóhanna Eyrún Torfadóttir, einn rannsakendanna og sérfræðingur í fræðslu og forvörnum hjá Krabbameinsfélaginu.
Alls tóku rúmlega 1.800 karlmenn þátt í Öldrunarrannsókn Hjartaverndar, þar sem staðsetning líkamsfitu var mæld í líkamsskanna. Enginn þátttakenda var með krabbamein í blöðruhálskirtli við upphaf rannsóknarinnar. Þeim var svo fylgt eftir að meðaltali í níu ár.
Eftir að tekið hafði verið tillit til annarra áhættuþátta þessa krabbameins, kom í ljós að fyrir hvert staðalfrávik umfram meðaltal í fitusöfnun á lærum og kviði, jókst áhættan á langt gengnu meini í blöðruhálskirtli um 30%. Einnig voru karlmenn sem höfðu lægri líkamsþyngdarstuðul en mikla kviðfitu í meiri áhættu á að greinast með langt gengið mein og jafnframt á að látast vegna krabbameins í blöðruhálskirtli.
Jóhanna segir að niðurstöður rannsóknarinnar bendi til þess að skoða þurfi nánar af hverju staðsetning líkamsfitu skipti máli í þessu tilliti og hvaða líffræðilegu ferlar (til dæmis áhrif frá hormónum) hafa þar áhrif.
Jóhanna segir: „Einnig sýna niðurstöðurnar fram á mikilvægi þess að stefna að hæfilegri líkamsþyngd alla ævi, til dæmis með því að hreyfa sig reglulega og borða hollan og fjölbreyttan mat.“
