Sigriður Sólan Guðlaugsdóttir 28. jún. 2019

Tengsl milli mikillar líkamsfitu og illvígs krabbameins í blöðruhálskirtli

Alþjóðakrabbameinsrannsóknasjóðurinn gaf á síðasta ári út skýrslu þar sem fram kemur að offita (líkamsþyndarstuðull yfir 30) eykur líkur á ýmsum krabbameinum, þar á meðal langt gengnu krabbameini í blöðruhálskirtli.

Nýja íslenska rannsóknin var birt í tímaritinu Cancer og notar gögn frá Hjartavernd og gagnagrunni Krabbameinsfélagsins. New York Times gerði rannsóknina að umfjöllunarefni 17. júní síðastliðinn.

„Eftir okkar bestu vitund þá er þetta fyrsta rannsóknin sem skoðar á framsýnan hátt áhrif mikillar fitusöfnunar á mismunandi stöðum í líkamanum á krabbameinsáhættu í blöðruhálskirtli. Það sýnir sig að mikil kvið- og lærafita tengist illvígu krabbameini í blöðruhálskirtli,“ segir Jóhanna Eyrún Torfadóttir, einn rannsakendanna og sérfræðingur í fræðslu og forvörnum hjá Krabbameinsfélaginu.

Alls tóku rúmlega 1800 karlmenn þátt í rannsókninni Öldrunarrannsókn Hjartaverndar þar sem staðsetning líkamsfitu var mæld í líkamsskanna. Enginn þátttakenda var með krabbamein í blöðruhálskirtli við upphaf rannsóknarinnar. Þeim var svo fylgt eftir að meðaltali í 9 ár.

Eftir að tekið hafði verið tillit til annarra áhættuþátta þessa krabbameins kom í ljós að fyrir að fyrir hvert staðalfrávik umfram meðaltal í fitusöfnun á lærum og kviði jókst áhættan á langt gengnu meini í blöðruhálskirtili um 30%. Einnig voru karlmenn sem höfðu lægri líkamsþyngdarstuðul en mikla kviðfitu í meiri áhættu á að greinast með langt gengið mein og jafnframt á að látast vegna krabbameins í blöðruhálskirtli.

Jóhanna segir að niðurstöður rannsóknarinnar bendi til þess að skoða þurfi nánar af hverju staðsetning líkamsfitu skipti máli í þessu tilliti og hvaða líffræðilegu ferlar (til dæmis áhrif frá hormónum) hafa þar áhrif; „Einnig sýna niðurstöðurnar fram á mikilvægi þess að stefna að hæfilegri líkamsþyngd alla ævi til dæmis með því að hreyfa sig reglulega og borða hollan og fjölbreyttan mat.“